|
درباره وبلاگ  خدا یا آن گونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم،و ان گونه بمیرانم که به وجد نیاید کسی از نبودنم ________ _______ ______ _____ ____ بی انتهــــــــــــــــــــــــــــــــاتــریــــن موضوعات
آرشيو وبلاگ
 بــــی انـتــهــاتــریــن عــبــرتـــــــــــــــ پنج شنبه 30 خرداد 1392برچسب:زان یار دلنوازم شکریست با شکایت, :: 22:0 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت
این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت
هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت
عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت
سه شنبه 4 مهر 1391برچسب: هرکس به طریقی دل ما می شکند(شعر نظم, :: 9:53 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
هرکس به طریقی دل ما می شکند ********* ********* ********* ********* شنبه 18 شهريور 1391برچسب:در میان گونه گونه مرگ ها, :: 20:3 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
در میان گونه گونه مرگ ها تلخ تر مرگی ست، مرگ برگ ها زان که در هنگامه ی اوج و هبوط تلخی مرگ ست با شرم سقوط وز دگر سو٬ خوش ترین مرگ جهان٬ -زانچه بینی٬ آشکارا و نهان- رو به بالا و ز پستی ها رها خوش ترین مرگی ست، مرگ شعله ها ...
دو شنبه 13 شهريور 1391برچسب:با تو حکایتی دگر, این دلِ ما به سر کند, :: 20:2 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
با تو حکایتی دگر، این دلِ ما به سر کند
جمعه 20 مرداد 1391برچسب:آیا سحری به رنگ خون دیدی تو, :: 1:12 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
آیا سحری به رنگ خون دیدی تو
چون شیر بغرید چنین دیدی تو
نان اور کودک یتیم دیدی تو
با جان به خرید و دم نزد دیدی تو آیا زمیان مردم کوفه و شام مظلوم تر از علی کسی دیدی تو سه شنبه 13 تير 1391برچسب:خبر آمد خبری در راه است(مرحوم آغاسی, :: 19:28 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
خبر آمد خبری در راه است سرخوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید … شاید پرده از چهره گشاید … شاید دست افشان … پای کوبان می روم بر در سلطان خوبان می روم ادامه مطلب ... دو شنبه 15 اسفند 1390برچسب:سیمین بهبهانی-ابراهیم صهبا , :: 18:18 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
یارب مرا یاری بده، تا خوب آزارش کنم سیمین بهبهانی ادامه مطلب ... چهار شنبه 26 بهمن 1390برچسب:روز مرگم هر که شیون کند دور و برم دورکنید؛, :: 19:7 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
دو شنبه 24 بهمن 1390برچسب:زان یار دلنوازم شکریست با شکایت, :: 8:37 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خون ریز را حمایت در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست کش صد هزار منزل بیش است در بدایت هر چند بردی آبم روی از درت نتابم جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت (حافظ)
شنبه 1 بهمن 1390برچسب:فردوسی, :: 18:34 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
منم بندهی اهل بیت نبی .............. ستایندهی خاک و پای وصی چهار شنبه 23 آذر 1390برچسب:قیصر امین پور, :: 15:50 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
پیش از این ها فکرمیکردم خدا خانه ای دارد میان ابر ها مثل قصر پادشاه قصه ها خشتی از الماس و خشتی از طلا پایه های برجش از عاج و بلور بر سر تختی نشسته با غرور ماه ، برق کوچکی از تاج او هر ستاره ، پولکی از تاج او اطلس پیراهن او ، آسمان نقش روی دامن او ، کهکشان رعد و برق شب طنین خنده اش سیل و طوفان نعره توفنده اش دکمه پیراهن او ، آفتاب برق تیغ و خنجر او ، ماهتاب هیچ کس از جای او آگاه نیست هیچ کس را در حضورش راه نیست پیش از این ها خاطرم دلگیر بود از خدا دز ذهنم این تصویر بود آن خدا بی رحم بود و خشمگین خانه اش در آسمان دور از زمین بود ، اما در میان ما نبود مهربان و ساده و زیبا نبود در دل او دوستی جایی نداشت مهربانی هیچ معنایی نداشت هر چه میپرسیدم ، از خود ، از خدا از زمین ، از آسمان ، از ابر ها زود میگفتند : این کار خداست پرس و جو از کار او کاری خطاست هر چه میپرسی ، جوابش آتش است آب اگر خوردی ، عذابش آتش است تا ببندی چشم ، کورت میکند تا شدی نزدیک دورت میکند کج گشودی دست ، سنگت میکند کج نهادی پای ، لنگت میکند تا خطا کردی ، عذابت میکند در میان آتش ، آبت میکند ... با همین قصه ، دلم مشغول بود خواب هایم ، خواب دیو و غول بود خواب میدیدم که غرق آتشم در دهان شعله های سرکشم در دهان اژدهایی خشمگین بر سرم باران گرز آتشین محو میشد نعره هایم ، بی صدا در طنین خنده ی خشم خدا ... نیت من ، در نماز و در دعا ترس بود و وحشت از خشم خدا هر چه میکردم ، همه از ترس بود مثل از بر کردن یک درس بود مثل تمرین حساب و هندسه مثل تنبیه مدیر مدرسه تلخ ، مثل خنده ای بی حوصله سخت مثل حل صدها مسئله مثل تکلیف ریاضی سخت بود مثل صرف فعل ماضی سخت بود تا که یک شب دست در دست پدر راه افتادم به قصد یک سفر در میان راه ، در یک روستا خانه ای دیدم ، خوب و آشنا زود پرسیدم : پدر اینجا کجاست ؟ گفت : اینجا خانه ی خوب خداست ! گفت : اینجا میشود یک لحظه ماند گوشه ای خلوت ، نمازی ساده خواند با وضویی ، دست و رویی تازه کرد با دل خود ، گفت و گویی تازه کرد گفتمش ، پس آن خدای خشمگین خانه اش اینجاست ؟ اینجا ، در زمین ؟ گفت : آری خانه او بی ریاست فرشهایش از گلیم و بوریاست مهربان و ساده و بی کینه است مثل نوری در دل آیینه است عادت او نیست خشم و دشمنی نام او نور و نشانش روشنی خشم ، نامی از نشانی های اوست حالتی از مهربانی های اوست قهر او از آشتی شیرین تر است مثل قهر مهربان مادر است دوستی را دوست ، معنی میدهد قهر هم با دوست ، معنی میدهد هیچ کس با دشمن خود قهر نیست قهری او هم نشان دوستی است ... تازه فهمیدم خدایم این خداست این خدای مهربان و آشناست دوستی ، از من به من نزدیک تر از رگ گردن به من نزدیک تر آن خدای پیش از این را باد برد نام او را هم دلم از یاد برد آن خدا مثل خیال و خواب بود چون حبابی ، نقش روی آب بود میتوانم بعد از این ، با این خدا دوست باشم ، دوست ، پاک و بی ریا میتوان با این خدا پرواز کرد سفره دل را برایش باز کرد میتوان درباره گل حرف زد صاف و ساده ، مثل بلبل حرف زد چکه چکه مثل باران راز گفت با دو قطره ، صدهزاران راز گفت میتوان با او صمیمی حرف زد مثل یاران قدیمی حرف زد میتوان تصنیفی از پرواز خواند با الفبای سکوت آواز خواند میتوان مثل علف ها حرف زد با زبانی بی الفبا حرف زد میتوان درباره هر چیز گفت میتوان شعری خیال انگیز گفت مثل این شعر روان و آشنا " پیش از این ها فکر میکردم خدا ... " "قیصر امین پور"
شنبه 23 مهر 1390برچسب: فاضل نظری , :: 9:37 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
از باغ می برند تا چراغانی ات کنند یوسف! به این رها شدن ازچاه دل مبند یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست ای گل گمان نکن به شب جشن می روی آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
چهار شنبه 30 شهريور 1390برچسب:فــروغ فــرخزاد, :: 10:37 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
ای شب از رویای تو رنگین شده
بشنو از نی ، نی نوای دل بود
نی به خلقت همچو دل از گل بود
نی سخن میگوید از هجران و سوز
همره دل می شود آن هم به سوز
دل به نی می گوید و نی هم به دل
گفتگوی آن دو را بشنو به دل
همدلی اینگونه اش شور و صفاست
نی به تنهایی خموش و بینواست
گرچه نی سوزد همی خاکستر است
دل هم از خاک است و خاکش بستر است
آنکه گوید بشنو از نی یا زدل
خواهد از نشنیدنت نائی خجل
آنکه از حق گویدا بشنیدنیست
آن که ناگوید زحق ، او مردنیست
پس پسرجان نای حق را گوش کن
وانگه آن تقدیم صاحب هوش کن
حال خواهی بشنو از نی یا زدل
منعمت گفتا عزیز جان دل
یک شنبه 20 شهريور 1390برچسب:حال مرغی , :: 22:5 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد
چه نکوتر انکه مرغی زقفس پریده باشد
پرو بال ما بریدند و در قفس گشودند
چه رها چه بسته ، مرغی که پرش بریده باشند
من از ان یکی گزیدم که به جز یکی ندیدم
که میان جمله خوبان به صفت گزیده باشد
عجب از حبیبم آید که ملول مینماید
نکند که از رقیبان سخنی شنیده باشد
اگر از کسی رسیده است بدی به ما بماند
به کسی مباد از ما که بدی رسیده باشد
سه شنبه 21 تير 1390برچسب:خدایا, :: 1:2 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
گفتم: خدایا چقدر دوری گفت: تو یا من؟
گفتم: خدایا تنها ترینم گفت: پس من؟
گفتم: خدایا کمک خواستم گفت: از غیر من؟
گفتم: خدایا دوستت دارم گفت: بیش از من؟
گفتم: خدایا از همه دلگیرم گفت: حتی از من؟
گفتم: خدایا دلم را ربودند گفت: پیش از من؟
چهار شنبه 25 خرداد 1390برچسب:علی ای همای رحمت, :: 23:20 :: نويسنده : حــسیـــنــــــ
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدارا که به ماسوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگیتن پادشاهی دهد از کرم گدا را به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را چو به دوشت عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که می تواند که به سر برد وفا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت که زکوی او غباری به من آر توتیا را به امید آنکه شاید برسد به خاک پایش چه پیام ها سپردم همه سوز دل صبا را چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان که زجان ما بگردان ره آفت قضا را چو زنم چو نای هر دم ز نوای شوق تو دم که من غریب خوش تر بنوازد این نوا را همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را زنوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا
|
|||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند